محمد مجتهد شبستری/

در تبلیغات انتخاباتی ریاست‌جمهوری سال ۱۳۷۶ یکی از دو کاندیدای اصلی، از جامعۀ مدنی و توسعۀ سیاسی سخن می‌گفت و کاندیدای دیگر از اصول‌گرایی فرهنگی و آرمانی. در سال ۱۳۸۸ یک نامزد اصلی از بازگشت به آرمان‌های انقلاب ۱۳۵۷ سخن می‌گفت و دیگری از برگرداندن پول نفت به سفرۀ مردم و فراهم کردن مقدمات ظهور امام زمان! اما امسال (۱۳۹۶) اولین مناظرۀ رسمی تلویزیونی نامزدهای ریاست‌جمهوری نشان داد که اوضاع بسیار فرق کرده است. در این مناظره یک نامزد اصلی از ادامۀ عقل‌گرایی و واقع‌گرایی در مدیریت جامعه و سیاست و اقتصاد سخن گفت و دو نامزد اصلی دیگر با مغفول گذاشتن هرگونه عقلانیت در این قلمروها آشکارا با ترفند وعدۀ پول و مسکن دادن به فقیران و بیکاران جامعه در جلسۀ مناظرۀ رسمی و در سیمای جمهوری اسلامی ایران به خریدن آرای آنان پرداختند! این مناظره نشان‌دهندۀ رواج انحطاط سیاسی و اخلاقی در بخشی از فعالیت‌های سیاسی این کشور بود. اگر کسی ذره‌ای خرد سیاسی و سودای رشد و تکامل اجتماعی داشته باشد تردید نمی‌کند که در این اوضاع و احوال پیچیده و نگران‌کننده، پشت کردن به سردمداران و مروجان انحطاط سیاسی و اخلاقی و روی آوردن به منادیان و رهروان راه عقلانیت در مدیریت سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی جامعه وظیفه اخلاقی ما می‌باشد و تنها راه پیش پای ما در شرایط حاضر رأی دادن به حسن روحانی است.

______________________________________
* به نقل از: اندیشه پویا. شماره ۴۲