محمدمجتهدشبستری

اکنون که کسالت یک ساله اجازه نمی‌دهد به‌صورت مشروح به دو مقالۀ انتقادی دکتر واله و دکتر واعظی که هر دو متن در این سایت نیز منتشر شده‌اند، بپردازم به بیان یک نکتۀ اساسی بسنده می‌کنم.
ریشۀ اصلی اختلاف نظر میان صاحب این قلم و آن دو نویسندۀ محترم و همفکرانشان این است که به زعم من خدا و انسان زبان مشترک بین‌الاذهانی لفظی ندارند تا با آن زبان مشترک خدا به‌صورت بین‌الاذهانی و با الفاظ انسان‌ها را مورد خطاب قرار دهد. اما آقایان معتقدند چنان زبانی وجود دارد. پیشنهاد می‌کنم علاقمندان به این مبحث (مفاهمۀ الهی-انسانی به قول دکتر واله) مشخصاً این پرسش را بکاوند و تحلیل کنند و در مقام پاسخ برای آن برآیند که آیا خدا و انسان زبان مشترک بین‌الاذهانی دارند تا بتوان گفت قرآن مجید مصداق آن است؟