با شرکت نکردن اکثریت دارندگان حق رأی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ معلوم شد آن راه سیاست که در دهه‌های اخیر در ایران طی شده (کشاندن مردم از بالا به پایین، به خیابان‌ها و پای صندوق‌های رأی با هر روش ممکن، غیراخلاقی و اخلاقی و به هرقیمت، که آن را «مردم‌سالاری دینی» می‌نامیدند و سبب مغفول گذاشتن مشکلات عظیم داخلی وخارجی کشور می‌گردید) به بن‌بست رسیده است.

عاری از هرگونه تردید آشکار شده که راه نجات کشور از خطرات و فراهم شدن یک زندگی سالم و شایستۀ انسان برای ملت ایران خروج از راه به بن‌بست رسیدۀ مردم‌سالاری دینی و در پیش گرفتن راه مردم‌سالاری حقیقی (دموکراسی) یعنی به‌رسمیت‌شناختن تکثرات واقعی اجتماعی، ایجاد تشکل‌های راستین مدنی و احزاب برخاسته از منافع گروه‌های مردمی و بالاخره تبعیت حاکمان از مردم و استقرار واقعی حاکمیت ملت است.

محمد مجتهد شبستری

۳۰ خرداد ۱۴۰۰